نقد و بررسی کیس Apple مدل Mac Pro (Late 2013)
کیس Apple مدل Mac Pro (Late 2013) واقعاً جذابه. جدا از شوخی‌های گاه‌به‌گاه درباره شباهتش به اشیاء معمولی مثل سطل زباله و قهوه‌ساز ، مک پرو (۲۰۱۳) توجه‌ها رو به خودش جلب کرده چون اصلاً شبیه هیچ کیس دسکتاپ که شکل جعبه‌ای دارن تو بازار نیست. اما ظاهر متمایزش تنها چیزی نیست که فرق داره. مک پرو (۲۰۱۳) یه غول تو یه شاسی کوچیک و جمع‌وجوره. مک پرو اپل (۲۰۱۳) به عنوان بهترین ورک‌استیشن دسکتاپ تک‌پردازنده‌ایه و یکی از بهترین دسکتاپ‌های پریمیوم در سال 2013 انتخاب شد.
نقاط قوت
- طراحی متمایز
- عملکرد قدرتمند به لطف پردازنده Intel Xeon E5 و گرافیک دوگانه AMD FirePro
- پشتیبانی از چندین خروجی مانیتور 4K به طور همزمان و گزینه‌های external expansion فراوان
- پورت‌های زیاد، با ۶ پورت Thunderbolt 2.
نقاط ضعف
- قیمت بالا.
- امکان دسترسی و ارتقا پردازنده یا کارت‌های گرافیک وجود ندارد.
طراحی و ساختار مک پرو 2013
طراحی جدید فوق‌العاده مینیمالیستی، تفاوت چشمگیری با نسخه های قبلی داره. مک پرو 2013 همچنان شاسی تمام آلومینیومی داره.
مک پرو 2013 کوچیک و جمع‌وجوره، یه استوانه ۱۰ اینچی (با ارتفاع ۹.۹ اینچ و قطر ۶.۶ اینچ) که مثل یه اثر هنریه که روی میزت جا خوش کرده. شاسی آلومینیومیه، داخل و بیرون، و متراکم، با وزن 5 کیلوگرم. بین وزن زیاد و تراکم قطعات داخل، خیلی سنگین‌تر از اونیه که به نظر می‌رسه، اما این وزن فقط حس پریمیوم بودن رو تقویت می‌کنه.
با اینکه تو عکس‌ها به نظر سیاه براق میاد، بهتره بهش بگیم خاکستری متالیک تیره – اپل بهش می‌گه “Space Grey” – تقریباً یه ترکیب بین ابسیدین سیاه براق و کروم صیقلی. نتیجه بیشتر شبیه هماتیت صیقلیه و سطوح براقش بازتاب‌های همه چیز اطرافش رو می‌گیرن. واقعاً یه ظاهر جدید داره.
اولین مفهوم، هسته حرارتی یکپارچه جدید اپل هست، یه طراحی که از مواد و طراحی برای خنک کردن قطعات داغ داخل این دسکتاپ به اندازه یک گالن استفاده می‌کنه. داخلش، همه قطعات مک پرو روی یه قاب آلومینیومی سه‌گوش نصب شدن. این قاب به عنوان یه تکه فلز اکسترود شده و سپس با دقت بالا تراشیده شده، و به عنوان هیت‌سینک اصلی برای پردازنده و گرافیک عمل می‌کنه. طراحی سه‌گوش یه برد رو با پورت‌ها پوشش می‌ده، و دو برد دیگه در دو طرف دیگه مثلث قرار دارن. داخل، فضای خالی با پره‌های دفع حرارت بیشتر تقویت شده. بالای همه این‌ها یه فن خروجی قرار داره که برای کشیدن هوا از ورودی‌های پایین کیس، از طریق قطعات و پره‌های خنک‌کننده و سپس از طریق فن طراحی شده، که هوای داغ رو از بالا خارج می‌کنه.
به چیز جدید دیگه هسته حرارتی یکپارچه اپل هست، یه طراحی که از مواد و طراحی برای خنک کردن قطعات داغ داخل این دسکتاپ به اندازه یک گالن استفاده می‌کنه. داخلش، همه قطعات مک پرو روی یه قاب آلومینیومی سه‌گوش نصب شدن. این قاب به عنوان یه تکه فلز اکسترود شده و سپس با دقت بالا تراشیده شده، و به عنوان هیت‌سینک اصلی برای پردازنده و گرافیک عمل می‌کنه. طراحی سه‌گوش یه برد رو با پورت‌ها پوشش می‌ده، و دو برد دیگه در دو طرف دیگه مثلث قرار دارن.
داخل دستگاه، فضای خالی با پره‌های دفع حرارت بیشتر وجود داره. بالای همه این‌ها یه فن خروجی قرار داره که برای کشیدن هوا از ورودی‌های پایین کیس، از طریق قطعات و پره‌های خنک‌کننده و سپس از طریق فن طراحی شده، که هوای داغ رو از بالا خارج می‌کنه.
علاوه بر ظاهر زیبا، تیم طراحی اپل چندین جزئیات کوچک اضافه کرده که مک پرو رو به یه محصول باکیفیت تبدیل می‌کنه. شاسی آلومینیومی از یه تکه آلومینیوم ساخته شده و با چندین فرآیند پیشرفته تولید شکل گرفته تا شکل، حس و پرداخت نهایی دقیقی داشته باشه. لبه‌های تراشیده بالای دستگاه و پنجره دسترسی به پورت‌ها فقط یک بار برش داده نشده؛ بلکه بعد از برش، صیقل داده شده تا لبه‌ها نرم و صاف باشن و هیچ لبه تیزی که انتظارش رو داری، وجود نداشته باشه.
پانل پشتی – جایی که همه دستگاه‌ها و لوازم جانبی رو وصل می‌کنی – هر وقت بدنه مک پرو چرخیده یا کمی کج بشه، روشن می‌شه، مثلا وقتی که می‌خوای چیزی رو به کیس وصل کنی. نور سفید روشن حروف و لوگوهای هر پورت رو روشن می‌کنه و همچنین یه نور حلقه‌ای دور هر گروه از پورت‌ها ایجاد می‌کنه.
قابلیت ارتقا و تعمیر کیس اپل مدل Mac Pro (Late 2013)
مفهوم جدید دیگه، استفاده از لوازم جانبی به جای ارتقاست. اپل درایوهای قابل دسترس و کارت‌های گرافیک قابل تعویض رو کنار گذاشته و به جای اون، رویکردی ارتقای خارجی و ماژولار رو انتخاب کرده. با اینکه می‌تونی کیس رو بدون نیاز به پیچ‌گوشتی باز کنی، ولی امکان زیادی برای سرویس و ارتقا پیدا نمی‌کنی. اما این به این معنی نیست که اصلا قابل ارتقا نیست؛ با برداشتن پوسته خارجی شاسی، به چهار اسلات DIMM برای رم و همچنین به حافظه داخلی PCIe دسترسی پیدا می‌کنی. اما پردازنده یا کارت‌های گرافیک، هر دو داخل قرار دارن و دسترسی بهشون سخته.
این عدم امکان دسترسی به قطعات داخلی و ارتقا مثل کیس های معمولی، تفاوت قابل توجهی با دسکتاپ‌های ورک‌استیشن معمولی داره، اما با رویکرد و سیاست کلی اپل همخوانی داره.
بزرگترین نگرانی در مورد این رویکرد برای ارتقا، مربوط به دو قطعه اصلیه که به راحتی نمی‌تونی بهشون دسترسی پیدا کنی و احتمالاً نمی‌تونی در خانه سرویسشون کنی: پردازنده و کارت‌های گرافیک. تصمیم اپل برای استفاده استاندارد از سیستم‌های دوگانه GPU احتمالاً نیاز به ارتقای گرافیک رو فوراً برطرف می‌کنه، اما این واقعیت که نمی‌تونی پردازنده رو ارتقا بدی یا تعویض کنی، همچنان مشکل بزرگی در استراتژی اپله. واقعاً سوال اینه که سخت‌افزار فعلی چقدر مدت خوب خواهد بود. ممکنه امروز پیشرفته باشه، اما آیا در یک سال، دو سال دیگه هم همینطور خواهد بود؟
پورت ها و اتصالات
ارتقا در این کیس Apple مدل Mac Pro (Late 2013) به معنای اتصال حافظه خارجی یا لوازم جانبی هست – که همه از طریق انتخاب پورت‌های عقب انجام می‌شن. ویژگی اصلی مک پرو، پانل پشتیه که برای دید بهتر وقتی برج از موقعیت ثابتش جابجا می‌شه، روشن می‌شه. روی این پانل، چهار پورت USB 3.0 و شش پورت Thunderbolt 2.0، به همراه دو پورت اترنت گیگابیت، یک پورت HDMI و جک‌های هدفون و خروجی صدا پیدا می‌کنی.
از بین پورت‌های ارائه شده، پورت‌های Thunderbolt بیشترین قابلیت رو دارن. هر پورت Thunderbolt 2.0 تا ۲۰ گیگابایت بر ثانیه پهنای باند ارائه می‌ده، که بهت اجازه می‌ده نه تنها مانیتورهای جداگانه و درایوهای خارجی کوچک، بلکه ذخیره‌سازی RAID بزرگ و گسترش PCI Express رو هم وصل کنی.
می‌تونی تا سه نمایشگر 4K (یا تا شش نمایشگر Thunderbolt معمولی) رو از طریق پورت‌های Thunderbolt وصل کنی، و می‌تونی یک تلویزیون یا مانیتور 4K رو از طریق HDMI وصل کنی.
قفل و امنیت
یه قفل کشویی کوچیک داره که ممکنه بار اول که به پشت کیس نگاه می‌کنی، متوجهش نشی. از بیرون، این ویژگی ظریف فقط یه نقطه بافت‌دار روی سطح براقه – که هم‌سطح با سطح کیس نصب شده – با فقط لوگوهای کوچک قفل و باز کردن برای نشان دادن موقعیت قفل. اما اگه پوسته بیرونی شاسی رو برداری و از داخل به قفل نگاه کنی، می‌بینی که یه قفل کشویی محکم و جداگانه تراشیده شده و به داخل متصل شده. با اینکه این قفل اصلی‌ترین اتصال برای کل پوسته بیرونیه، مکانیزم قفل کردن و باز کردنش فوق‌العاده روانه.
فن و سر و صدا
با اینکه کل شاسی برای خنک کردن پردازنده چند هسته‌ای و کارت‌های گرافیک دوگانه FirePro طراحی شده، تقریباً بی‌صداست. طراحی فوق‌العاده بی‌صدا یه نعمت برای مهندسان صدا و تهیه‌کننده‌هاست که به یه محیط کاری بی‌صدا برای ضبط و ویرایش نیاز دارن. همچنین برای هر کسی که تو یه فروشگاه کار می‌کنه، جایی که ممکنه هفت یا هشت سیستم تو یه اتاق استفاده بشه، اما حالا عملاً هیچ صدای فن اضافه‌ای به صدای معمولی دفتر اضافه نمی‌شه، یه مزیت بزرگه.
قابلیت جا به جایی کیس Apple Mac Pro (Late 2013)
اندازه کوچیک، طراحی جمع‌وجور و تنظیمات گسترش ماژولار، این دستگاه رو به یه ورک‌استیشن نسبتاً قابل حمل تبدیل می‌کنه. در حالی که کاربران دفاتر ممکنه خیلی کیس رو جاب به جا نکنه، ویرایشگران عکس و ویدیو اغلب یه ورک‌استیشن رو برای استفاده در محل حمل می‌کنن، که بهشون اجازه می‌ده تا کات های اولیه رو در محل ویرایش کنن. برای حرفه‌ای‌های رسانه‌ای، این قابلیت حمل بهشون اجازه می‌ده کارشون رو تقریباً به هر جایی ببرن.
اتصالات بی‌سیم
در نهایت، اپل مک پرو رو با بلوتوث ۴.۰ و وای‌فای 802.11AC مجهز کرده.
سخت افزار و کارایی
همه کانفیگ های این کیس Apple مدل Mac Pro (Late 2013) از یک پردازنده Intel Xeon E5 استفاده می‌کنند– یه پردازنده کلاس ورک‌استیشن که برای ارائه قدرت پردازش raw با حداقل تأخیر و حداکثر توان طراحی شده – به همراه نه یک، بلکه دو کارت گرافیک AMD FirePro. برخلاف کارت‌های گرافیک مصرفی که برای بازی و چندرسانه‌ای بهینه شدن، GPUهای حرفه‌ای برای ارائه پردازش قدرتمند و قابل اعتماد برای برنامه‌های ویرایش و ایجاد رسانه، ابزارهای مهندسی مثل CAD و همچنین برای پشتیبانی از چندین نمایشگر برای افزایش کارایی طراحی شدن. حرکت اپل برای گنجاندن دو کارت گرافیک به عنوان پیکربندی استاندارد، یک گام جسورانه‌ست که اساساً قابلیت رندر گرافیکی رو بر قدرت پردازش CPU اولویت می‌ده. این قطعاً یک تصمیم سنجیده از طرف اپله و با توجه به غلبه محصولات اپل در صنایع ویدیو و گرافیک، احتمالاً تصمیم درستی برای بازار هدفه.
فاطمه صادقی –
امروز حضوری خرید کردم از رایتاپ. راضیم